Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) opublikował kolejny raport dotyczący mitygacji (ang. Mitigation Report), czyli łagodzenia wpływu działań ludzkości na klimat. Dokument, jak szereg poprzednich, nie przynosi najlepszych wieści – ograniczenie globalnego ocieplenia i zatrzymanie średniego wzrostu temperatur do 1,5°C jest niemożliwe, jeśli nie zostaną podjęte radykalne działania.

Jeśli wzrost temperatur ma zostać wyhamowany, potrzebne jest przede wszystkim szybkie ograniczenie emisji gazów cieplarnianych o 43 proc. do 2030 roku. – Jeżeli chcemy ograniczyć globalne ocieplenie do 1,5°C, to teraz albo nigdy. Bez natychmiastowej i głębokiej redukcji emisji we wszystkich sektorach, osiągnięcie tego będzie niemożliwe – podkreślał Jim Skea z IPCC.

W raporcie międzyrządowy zespół zaznacza, że potrzebna są elektryfikacja transportu, cięcie emisji w energetyce, przemyśle i budownictwie, a także przestawienie rolnictwa na bardziej zielone tory. Ważne jest również zmniejszenie wylesiania, bo to drzewa i lasy pełnią jedną z najważniejszych ról w usuwaniu dwutlenku węgla z atmosfery. Ograniczenie wycinki drzew, przy jednoczesnym cięciu emisji, byłoby jednym z najbardziej efektywnych rozwiązań w walce z globalnym ociepleniem.

Przeczytaj też: Weganie dyskryminowani w szpitalach?

Stabilizacja temperatur na Ziemi jest możliwa według klimatologów tylko pod warunkiem, że na początku lat 50. XXI w. emisje gazów cieplarnianych netto będą zerowe. Jeśli przyjąć mniej ambitne plany, czyli dopuścić do ocieplenia atmosfery o 2°C, to redukcja emisji do zera powinna nastąpić najpóźniej w pierwszych latach siódmej dekady XXI w.

Mimo tego, że blisko dwieście państw podpisało zobowiązania do redukcji emisji (porozumienie paryskie), to w latach 2010-2019 ilości CO2 generowanego przez ludzi nadal rosły. Jednak jak zauważa IPCC, był to wzrost mniejszy niż we wcześniejszej dekadzie.

W raporcie sporo miejsca poświęcono na pozór małym zmianom, które po wprowadzeniu na skalę globalną wyraźnie poprawiłyby sytuację. W przypadku miast wskazano na rozwój dróg rowerowych i takich planów przestrzennych, które zachęciłyby mieszkańców do częstszego wybierania komunikacji publicznej zamiast aut.

Poza katastroficznymi wizjami raport IPCC przynosi trochę nadziei. Od 2010 roku tanieją technologie związane z odnawialnymi źródłami energii (OZE). Tylko w latach 2010-2019 jednostkowe koszty energii słonecznej spadły o blisko 85 proc. (przy jednoczesnym wzroście wydajności), a turbin wiatrowych o ponad połowę. Staniały też baterie litowo-jonowe wykorzystywane masowo w autach elektrycznych. W ich wypadku spadek ceny jest również spektakularny, bo wynosi 85 proc.

Przeczytaj też: Nowe rekordy odnawialnych źródeł energii w Polsce

IPCC upatruje szans dla walki z klimatem właśnie w taniejących i coraz popularniejszych OZE. Zdaniem ekspertów, jeśli państwa będą dalej wspierać odnawialne źródła, m.in. poprzez nowe regulacje lub dopłaty, to ta gałąź energetyki może rozwijać się jeszcze szybciej.

Hoesung Lee, szef Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, zapewnił, że ludzkość ma wiedzę i narzędzia do tego, by udało się powstrzymać zmiany klimatyczne. – Jesteśmy na rozdrożu. Decyzje, które podejmujemy dzisiaj, mogą zabezpieczyć przyszłość. (...). Napawają mnie nadzieją działania klimatyczne niektórych państw, których polityki i regulacje okazują się skuteczne (w ograniczaniu emisji CO2 - red). Jeżeli będą szerzej stosowane, to mogą wspierać redukcje, stymulować innowacje – oznajmił.

Raport IPCC z 4 kwietnia to element większej publikacji, która światło dzienne ujrzy jesienią tego roku. Wcześniej opublikowano zestawienia dotyczące fizyki zmian klimatu oraz wpływu zmian klimatu na ludzkość. Tegoroczny raport IPCC będzie szóstym tego typu dokumentem, poprzednia edycja była publikowana w latach 2013-2014.